Does the US military finally GET IT?

Great job opening at the US military!

It looks like the Taliban still is doing a better job as the US military in employing social media to win hearts and minds for their cause. Recent english tweeting (see my earlier post) , online video’s and sms terrormessages are helping the Taliban to keep a firm grip on the local society in Afhganistan.

Anyone who has some understanding of the way social media is being used in Afghanistan and Iraq thinks: What else is new? But hey, good thing the military is coming to terms with social media at last. So, in order to counter the Taliban’s social media presence, the US military is hiring social media content managers to help them win the strategic battle online for hearts and minds.

I would like to advice to the US military that they start loosening up on allowing their own troops using social media. In my masterthesis i wrote last year, i found that the use of social media by US personell in the Iraq war showed differences with official statements, but the fundamental story is the same: We (the US military) are their for the right cause, and we do that job proudly. We are not risking our lives for nothing in the sanbox over there. We are doing our best, and the bad guys (who brought this mess upon themselves) are the ones paying the price.

So, instead of just hiring some social media savvy geek they should also realize that they have thousands of potential spokespersones on the ground right now. Tap into that potential and see what happens!  The caution that should be taking with Opsec information, is again the excuse to restrict social media. Stop doing that so much, loose that knee-jerk response!

The Pentagon should believe in the power and professional capacities of your own troops. Its not the newsmedia, its not some story hungry sleeping in a fivestar hotel embedded CNN-hotshot. Its your own troops ,and they are eager to tell the story that traditional media is ,in their eyes, not covering by a bit.

And remember: It is just like the ‘real’ war fought on the ground: the Taliban has the classic guerilla advantage: America has to win, they just dont have to lose.

For the job description, look here (tnx @spencerackerman from Wired.com)

@ Pentagon: want to hire me? you will have your ways of finding me online, i guess 🙂

 

Storify

 

Een nieuw instrument om de eindeloze tsunami aan informatie via social media te filteren is maandag publiek gegaan (in Beta)

Met Storify, want zo heet het nieuwste wapenfeit in het kanaliseren van de stromen informatie op sociale media, kunnen gebruikers snel informatie delen vanaf andere social media sites en deze informatie samenvoegen in collages op de eigen site. Het idee erachter is dat er zoveel realtime content naar buiten komt via sociale media, dat de context vaak ontbreekt. Dit instrument geeft journalisten en anderen de mogelijkheid om de belangrijkste informatie eruit te pikken en te organiseren in een meer begrijpelijk en onverzichtelijk verhaal.Het doel is om het vertellen van verhalen en journalistiek te mixen met computertechnologie.

Dit doen de jongens achter Storfiy slim, omdat ze inmiddels al 2 miljoen aan kapitaal binnenhebbengehaald en omdat Al Jazeera een wekelijkse show heeft ‘The Stream’  waarbij zij gebruik maken van de software om de verhalen te vertellen die via social media verteld worden, bijvoorbeeld over Egypte en Libie.

Redacteur
Een prachtig initiatief, maar wat mij wel opvalt is dat dit volgens mijn eerste wantrouwende kijk op de zaak  niet meer is dan een nieuwe, ge-update vorm van traditionele journalistiek. Iemand maakt keuzes uit beschikbaar materiaal en maakt hier een eigen verhaal van. Wat is bijvoorbeeld ‘de belangrijkste informatie’ en wat wil iemand vertellen? Het duiden en in een context plaatsen is altijd een politiek en een sociaal proces, waarin de achtergrond en het lezerspubliek van de maker van belang zijn voor de keuzes uit het beschikbare materiaal Bovendien was het idee dat sociale media juist zo nieuw was omdat de tussenpersoon, de journalist of de redacteur, er tussenuit is gehaald. Dit instrument brengt die redacteur terug, het is dan ook niet vreemd dat Storify testversies uitdeelde aan ‘oude’ media zoals de Washington Post en PBS.
Het lijkt  ook op andere programma’s die momenteel veel aandacht krijgen omdat deze voorzien in een behoefte van mensen en bedrijven om informatie te filteren, zoals Tumblr, Storyful en Color. De laatste wist overigens al 41 miljoen aan kapitaal binnen te harken, er is dus veel aandacht voor dergelijke intiatieven.

 Natuurlijk is het zo dat niet alleen een grote krant of een televisiezender, maar ook individuen verhalen kunnen gaan vertellen via Storify. In die zin blijft het idee van de online participatory culture -de cultuur waarin iedereen bij kan dragen aan een discussie zonder tussenkomst van derden- levend. Wellicht betekend dit wel dat degene die online het meeste aandacht en succes krijgt  in deze participatory culture meer een redacteur, of een curator van specifieke onderwerpen, zal worden dan een verteller. De verteller gaat dan fungeren als een cameraman of fotograaf die beelden levert voor de verhalen die de redacteur besluit te vertellen. De twee functies -verteller en redacteur-kunnen in één persoon verenigd zijn, maar in de regel zal dit niet het geval zijn. Er zal dus mogelijk door de overvloed aan informatie net als bij traditionele media een scheiding komen tussen redacties en mensen ‘ te velde’.

Een voorbeeld van zo’n collage op Storify is deze verzameling beelden over de opstand in Syrie (PAS OP, ONGEZELLIG!)

Vooralsnog is het een prachtig initiatief dat mensen de gelegenheid geeft om boven water te blijven in de stortvloed aan informatie die social media dagelijks over ons uitstort. Vergeet alleen niet dat wat via Storify naar buitenkomt de keuze van een ander is uit en veel breder aanbod. Net als bij het journaal of de krant.